Ludzie z reguły są świadomi perspektywy posiadania jednego losu, jednego życia, jednej fizycznej maski. Taki stan świadomości, jeśli w ogóle chcą odkryć swoje miejsce w przestrzeni i czasie, determinuje ich aktywność, a zarazem paradygmat bycia człowiekiem. Podstawą tego paradygmatu jest najczęściej fizyczna maska, czyli fizyczny poziom niepowtarzalnej osoby, tej a nie innej. Z tej przyczyny powstaje lęk przed ograniczeniami fizycznej egzystencji - często lęk o charakterze metafizycznym, jako pytanie o sens bycia, sens samodzielnej oraz autonomicznej egzystencji. Ta myśl jako refleksja o własnym życiu jest dopiero początkiem długiej drogi ku poznaniu samego siebie. Przypomina również mit o Opheusie i Eurydike. Jesteśmy więc przed bramą do Hadesu i musimy wejść do Królestwa Podziemi - by poznać prawdziwy obraz Psyche.
Następnym krokiem, oczywiście, jeśli chcemy iść tą drogą, będzie uświadomienie sobie, że właśnie na sferę lub poziom fizyczny nakłada się maska naszej Psyche, a nie odwrotnie, jak głosi powszechna konwencja. Zatem to, co nas odróżnia od innych ludzi jako niepowtarzalną i autonomiczną osobę, jest indywidualnym kształtem Psyche-Eurydike. I tu, w tym momencie, pojawia się zasadniczy dla naszej indywidualnej egzystencji problem. Jak skutecznie wyprowadzić naszą indywidualną (zindywidualizowaną) Psyche-Eurydike z Hadesu?
